اسعد خانی؛ اکبر زارع شاه آبادی
چکیده
روایتنگریهای تاریخی و توجیهات نظری دالِ مرکزی «کُردبودگی» را در جایگاه مفهومی بتواره و استعلایی قرار دادهاند، تا جایی که از پرداختن به خود این پدیده غفلت شده است. پژوهش حاضر بر آن است ...
بیشتر
روایتنگریهای تاریخی و توجیهات نظری دالِ مرکزی «کُردبودگی» را در جایگاه مفهومی بتواره و استعلایی قرار دادهاند، تا جایی که از پرداختن به خود این پدیده غفلت شده است. پژوهش حاضر بر آن است تحوّل ابژهشوندگی «کُردبودگی» را از دوران انقلاب مشروطه تا برآمدن دولت مدرن واکاوی مضمونی نماید. بدین منظور با نقد رویکردهای دیرینهگرایی، قومگرایی و مدرنیست ـ برساختگرایی و اخذ نگاهی گفتمانی تحولات هویت کُردی را بررسی میکند تا صورتبندیهای گفتمانی چنین پدیدهای روشن شود. روش پژوهش براساس تحلیل گفتمان فوکویی و شیوۀ انتخاب اسناد به صورت نمونه گیری هدفمند است. یافتههای مطالعه حاکی از آن است که نظم معرفتی پیشین دلالتی زبانی ـ قومی داشت. اما بر اثر دگرگونیها و تحولاتی مانند جنگ جهانی اوّل و در پی آن ایجاد قدرت تمرکزبخش دولتِ در آستانۀ ظهور، مکانیسمهای هویّتبخش در میدان سیاست قرار گرفتند و در درون چنین حوزهای معنا و مفهوم پیدا کردند. در واقع میتوان گفت تا قبل از جنگ جهانی اجتماع زبانی ـ مذهبی و قومی بازنماییکنندۀ هویّت کُردی بود و بعد از آن فرمِ جامعوی ـ سیاسی مطرح شد.